روزنامه سرآغاز در شماره ۳۴۴ خود مطلبی با عنوان جاده های مرگ! را به قلم کیماس نوروزی پور منتشر کرد. ترمزهای بلند و کوتاه خودروهای سنگین، خودروهایی که به آهن پاره تبدلی می شوند و جنازه هایی که به سختی شناسایی می شوند؛ این تلخ ترین و تنها جمله ای است که می تواند شرح […]
روزنامه سرآغاز در شماره ۳۴۴ خود مطلبی با عنوان جاده های مرگ! را به قلم کیماس نوروزی پور منتشر کرد.
ترمزهای بلند و کوتاه خودروهای سنگین، خودروهایی که به آهن پاره تبدلی می شوند و جنازه هایی که به سختی شناسایی می شوند؛ این تلخ ترین و تنها جمله ای است که می تواند شرح حال تصادفات جاده ای شمال خوزستان باشد.
تصادفاتی که بیشتر در محور جاده های پر از دست انداز ایذه رخ می دهدو تا به امروز شمار بسیاری از هموطنانمان را به کام مرگ فرستاده است.
در طی چند روز اخیر که با بارندگی نیز همراه بوده چند تصادف منجر به فوت و زخمی شدن ۱۱ تن از شهروندان ایذه ای رخ داده است.
کشته هایی که می توانستند بازهم باران پاییزی را با همه مصائبی که البته در خوزستان دارد به نظاره بنشینند اما امروز چندین خانواده را داغدار نبودشان کرده اند.
این محور در شهرستان ایذه به عنوان یک جاده ترانزیتی، پذیرای انبوه خودروهای سنگین است که شبانه روز در این مسیر در رفت و آمد هستند و(برخی از آنها) ناخواسته و یا از خواب آلودگی و بی توجهی به آنچه قانون رانندگی می گویند جان می گیرند! انگار که جابجایی بار نه، بلکه مرگ، کسب و کار آنهاست.
عبور زیاد این خودروها علاوه بر بالا بردن آمار تلفات، باعث خرابی جاده ها نیز می شود اما از این رفت و آمدهای کشنده هیچ گونه درآمدی برای شهرستان محروم ایذه حاصل نمی شود.
کسب درآمد از تردد خودروهای سنگین که یک تدبیر قانونی مفید است یکی از راههای حفظ و نگهداری جاده های نابسامان شمال خوزستان می باشد.
نشنیدن صدای شیون مادرانی داغ دیده و یا زنان و کودکانی که پس از تصادف بی سرپرست شده اند به ماجرایی تکراری برای جاده خسته شهر ایذه بدل شده است.
این جاده ناهوار در سایه بی تدبیری و بی برنامگی، علی رغم افزایش چشمگیر تردد، هنوز گسترش و ایمن سازی مناسبی در آن انجام نشده و هر چند صباحی، خبری ناخوشایند و دلخراش را درباره فوت چند نفر منتشر می کنند، جاده های خونینی که رد آن را تا دهدز و پس از آن نیز می توان به خوبی مشاهده کرد.
یقینا خودروهای سنگین، عامل بسیار مهمی در بروز چنینی تصادفاتی هستند که به جرات می توان گفت به علت رانندگی پرخطر همواره حادثه آفرینی می کند اما نقش پررنگ جاده هایی که قدرت و ظرفیت چنین حجم ترددی را ندارند، نمی توان نادیده گرفت.
بدون شک قصه مرگ در جاده های خوزستان که یک محور پرتردد است با تصادفات روزهای اخیر به پایان نمی رسد و جای تردیدی وجود ندارد با حاکم بودن چنین شرایطی در این جاده بازهم باید در انتظار شنیدن خبرهای ناخوشایند دیگری باشیم که حتی گفتن آن نیز احساس انزجار عمیقی را بر روح و جان ما بر جای می گذارد.
امیدواریم مسئولین وزارت راه و شهرسازی برای بهینه سازی این محور پرخطر مرگ اندود، تدبیری امید بخش اتخاذ کنند تا بیش از این شاهد از بین رفتن جان هموطنانمان نباشیم.
