از انتقاد به استاندار خوزستان تا نامه ابتکار +تصویر

نشست مشترک فعالان محیط زیست از انتقاد به استاندار خوزستان تا نوشتن نامه به ابتکارصورت گرفت.
به گزارش ایزنا و به نقل از زاگرس ایران، در حالیکه استاندار خوزستان تمام تلاش خود را برای حفظ منافع استان به کار گرفته است هفته نامه زاگرس ایران در شماره جدید به نقل از فعالین محیط زیست با تیتر قرمز درشت ،استاندار خوزستان را منفعل خطاب کرد(شایان تامل است که در متن منتشر شده اشاره ای به این موضوع نشده است )
زاگرس ایران نوشت: نشست مشترک ۵۰ تن از فعالان محیط زیست چهارمحال و بختیاری و خوزستان، برگزار شد.
عزم مقدس برای نجات زاگرس مهربان و کارون مظلوم
انفعال معنادار استاندار خوزستان در برابر انتقال آب پذیرفتنی نیست
دکتر مهدی پژوهش:
مگر مقدار آبی که استان اصفهان برای شرب احتیاج دارد چقدر است؟!
اصفهان نشان داده است که با انتقال آب به نام شرب، آب مورد نیاز برای صنعتش را فراهم می کند!

شهرکرد در واپسین روز مهرماه ۱۳۹۴، شاهد ادامه ی سلسله نشست های تخصصی آب، با حضور شماری از دوستداران و فعالان محیط زیست از استان های چهار محال و بختیاری و خوزستان بود.

در این نشست رفتار مدیریتی وزارت نیرو، سازمان محیط زیست و شخص دکتر ابتکار، و نیز عملکرد نمایندگان استان، مدیریت ارشد استان چهارمحال وبختیاری و خوزستان، شرکت آب منطقه ای و مدیرآن دکترصمدی، مدیرکل محیط زیست استان. فعالیت های تونل سازان، آبخواهان مورد بررسی و نقد فعالان زیست محیطی قرار گرفت ومقرر شد: گزارش جامعی از «وضعیت و آغاز طرح های انتقال آب تا به امروز»  و «صف بندی شماری از مسئولین به نام توسعه علیه محیط زیست»*در اختیار رسانه های کشوری  قرار گیرد و از ظرفیت های ملی و بین المللی برای ایجاد عزم ملی دفاع از محیط زیست استان ونجات استان چهار محال و بختیاری از دست تونل های ویرانگر و آسیب های زیست محیطی و امنیتی و کاهش دامنه ی تأثیر تونل ها، بهره گیری شود.
در ابتدای این نشست، دکتر مهدی پژوهش که دانشنامه و مطالعاتش درخصوص آب و خاک است و دراین زمینه از پژوهش گران صاحب نام است به تشریح وضعیت « طرح های انتقال آب، میزان وحجم آب های انتقالی، شیوه ها ی غلط انتقال و نآثیر و تآثر این انتقال برمحیط زیست» پرداخت، سپس فعالان محیط زیست دیدگاهها، دغدغه های زیست محیطی و راه کارها وپرسش های خود را مطرح کردند.
پژوهش عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکردگفت: متأسفانه شخصیت هایی در استان تریبون را به دست گرفته اند و به حمایت از انتقال آب سخن می گویند که اعتماد به نفس بسیار پایینی دارند.
ما به دلیل نداشتن سازوکار مناسب و انسجام کافی هیچ گاه نتوانسته ایم آن گونه که شایسته وسزاوار محیط زیست بکر وبی نظیر این استان است ، از آن دفاع کنیم.
یکی از مهم ترین اهداف این سلسله نشست ها باید آگاه سازی دوستداران محیط زیست نسبت به فجایع در حال وقوع باشد که از طریق انتشار اخبار این نشست ها می توان به این مهم دست یافت.
وی افزود: اگر بخواهیم کمی تخصصی تر موضوع را پیش ببریم،هدف من امروز آگاه سازی در باره ی نحوه ی انتقال آب این استان می باشد.
مدیریت آب؛ یعنی بتوانیم آبی را که به صورت ذخیره در منابع آب زیرزمینی ما وجود دارد مدیریت کنیم.
متأ سفانه ایران رتبه ی ۱۳۲ را در بین ۱۳۳ کشوری که وارد مبحث مدیریت آب شده اند دارد.

کشور هایی که حدود ۴۰درصد از ذخیره ی آی زیرزمینی شان رامصرف کنند، وارد شرایط بحرانی می شوند و اما کشور ما ۸۵ درصد از آبهای زیرزمینی اش را استخراج کرده است.یعنی فراتر از بحران!
وزارت نیرو تاکنون از بین روش های موجود، روش سخت افزاری(احداث سد) را برگزیده است.در کشور ما حدود ۷۰۰ سد وجود دارد.
آیا ما عواقب ناشی از هر سد را بررسی کرده ایم؟!
احداث سد برای استان ما هیچ حسنی نداشته است جز اینکه بسیاری از چشمه ها، چاه ها ومنابع آبی زیرزمینی ما خشک شد.
ما در استان چهارمحال و بختیاری علاوه بر مشکل سدها، مشکل ویرانگر بزرگی نیز به نام تونل انتقال آب داریم .
در سال ۱۳۳۲ تونل اول کوهرنگ و در سال ۱۳۶۴ تونل دوم کوهرنگ و در سال ۱۳۷۷ تونل سوم کوهرنگ احداث شد که در مجموع سالیانه ۸۷۰ میلیون متر مکعب از طریق این سه تونل از کارون به زاینده رود منتقل می شود.

تونل گلاب ۲ تغییرات مهمی در آب انتقالی به سامان، لنجان و صنایع فولاد اصفهان ایجاد می کند طوری که با اجرای این طرح، زاینده رود در مسیر سامان تا لنجان تقریبا خشک می شود.
اصفهان اما برای جبران این خشکی طرح بهشت آباد را به عنوان جایگزین در نظر دارد و می خواهد از منطقه ی باغبهادران آب را وارد زاینده رود کند تا مشکل کشاورزی لنجان و صنایع فولاد آن منطقه را حل کند.

نکته ی خیلی مهم این مسئله که مردم چهارمحال و بختیاری باید کاملا نسبت به آن احساس مسؤلیت کنند این است که:
اولاً. این طرح اثرات تخریبی بالایی دارد.
ثانیاً. تونل بهشت آباد فقط آب بخش از زاینده رود را که در اصفهان است احیا می کند و آن بخشی از زایند رود که در استان ماست بی آب می ماند زیرا برداشت آب گلاب ۲، زاینده رود چهارمحال وبختیاری را از زیر سد تا پل زمان خان، با خشکی یا حداقل آبدهی مواجه می کند.
در مورد تونل سبز کوه که متأسفانه چشمه های بسیاری را خشکانده است هم، بیشتر منافع اصفهان در نظراست زیرا حدود ۶۰درصد از سهام صنایع فولادی چهارمحال و بختیاری را اصفهانی ها خریده اند در واقع تلاش می شود به قیمت آسیب زایی و نابودی چشمه های منطقه ی چغاخور، ناغان، گهرو و کیار؛ آب آشامیدنی بسیار باکیفیت سبز کوه و چشمه های چغاخور را به پای کشاورزی و صنایع بریزند آن هم صنایعی که براساس اصول صحیح مدیریت آب فقط و فقط باید ازآب پسماند تغذیه شوند ونه آب شرب!
استان اصفهان در این مدت دست به شهرک سازی های گسترده، توسعه ی صنعت و ایجاد فضای سبز وسیع شهری نموده است.
اصفهان نشان داده است که با انتقال آب به نام شرب، آب مورد نیاز برای صنعتش را فراهم می کند.از ۸۷۰ میلیون متر مکعب آبی که در سال برای اصفهان تأمین می شود ۲۰درصد سهم فولاد و ذوب آهن اصفهان است.اگر کمی دقت کنیم متوجه می شویم که در اصفهان صنعت بر شرب اولویت دارد.
مگر مقدار آبی که استان اصفهان برای شرب نیاز دارد چقدر می باشد؟!
اصفهان حتی با وجود شهرک سازی های جدیدش به ۳۵۰ میلیون متر مکعب آب در سال برای شرب نیازمند است! چرا در استان ما برای ایجاد فضای سبز درون شهری آب وجود ندارد ولی در استان اصفهان به اندازه ی کافی آب برای فضای سبز وجود دارد؟!

در ادامه ی این نشست برخی از فعالین محیط زیست سؤالاتی مبنی بر این که در این شرایط بحرانی وظیفه ی ما چیست مطرح کردند.
*نامه شدید اللحن ابتکار خطاب به وزیر نیرو:
به دنبال رفتار غیرقانونی دکتر حسین صمدی مدیر عامل آب منطقه ای استان مبنی بر دستور شروع پروژه انتقال آب سبزکوه، معصومه ابتکار معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در نامه ای خطاب به وزیر نیرو ضمن غیرقانونی و متخلفانه خواندن از سرگیری پروژه انتقال آب سبزکوه هرگونه تبعات عملکرد مدیرعامل آب منطقه ای استان چهارمحال و بختیاری را متوجه وزیر نیرو دانست و خواستار توقف هر چه سریع تر پروژه سبزکوه شد. امید است استاندار محترم در قبال این اقدام غیرقانونی مدیرعامل آب منطقه ای موضعی شفاف اتخاذ کند.